Ομολογουμένως το να δουλεύω για αυτό το τεύχος ήταν πραγματικά μία ευχάριστη διαδικασία. Το να συνθέσεις υλικό για ένα ανοιξιάτικο τεύχος, αυτόματα σου δημιουργεί μία αίσθηση ανανέωσης• λίγο τα άρθρα, λίγο οι φωτογραφίες, λίγο το ότι τελειώνει ένα δύσκολο κομμάτι αυτής της χρονιάς, σίγουρα και η ελπίδα της ανανέωσης, το έκαναν πραγματικά μία πολύ ευχάριστη δημιουργική διαδικασία.
Στην Αγγλία -επιτέλους!- μετά από πολλούς μήνες εγκλεισμού αρχίζουμε να βλέπουμε ένα φως στο τούνελ. Γύρω μου, όλοι οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, όνειρα για όλα αυτά τα μικρά και απλά πράγματα που θα ξεκινήσουμε να κάνουμε μέσα στους επόμενους μήνες: να δεις φίλους, να κάνεις ένα τραπέζι στο σπίτι, να πας σινεμά, να πας για καφέ, να φας σε ένα εστιατόριο, να αγγίξεις κάποιον, να ταξιδέψεις, να δεις τη ζωή -όχι από το παράθυρο, ούτε από την οθόνη του υπολογιστή, μα όπως είναι! Μικρά και απλά πράγματα που μας έχουν λείψει. Η μαγεία λοιπόν της άνοιξης είναι αυτό ακριβώς το πράγμα, ένα μικρό ξύπνημα μετά από μία χειμερία νάρκη. Και ειδικά φέτος -όπως και πέρσι δυστυχώς- αυτό το ξύπνημα και αυτή η μαγεία είναι αναγκαία. Γι' αυτό το τεύχος λοιπόν, αποφάσισα να δώσω μία ρομαντική, νεανική νότα φιλοξενώντας υπέροχες γυναίκες. Αρχικά θα ήθελα να υποδεχθώ την εξαιρετική Ευαγγελία Κουλιζάκη που είχα την τύχη να συνομιλήσω με αφορμή την έκδοση του νέου βιβλίου των Εκδόσεις Sestina, όπου και διευθύνει. Η κυρία Kουλιζάκη, άνθρωπος των γραμμάτων και των τεχνών, με ταξίδεψε στη βικτωριανή Αγγλία και μιλήσαμε για τις γυναίκες της εποχής. Μιλήσαμε για τις γυναίκες μούσες, για τις γυναίκες τις έκπτωτες, για τις γυναίκες τις σκοτεινές και φυσικά για τις γυναίκες επαναστάτριες, αυτές που χάραξαν μία ιδιαίτερη πορεία στην ρομαντική/γοτθική λογοτεχνία. Έπειτα, θα ήθελα να σας παρουσιάσω την εκπληκτική φωτογράφο Carri Angel, της οποίας και τη δουλειά φιλοξενούμε στο παρόν τεύχος. Η δουλειά της Carri είναι ένα ταξίδι στο παραμύθι• ονειρικά τοπία αλλά και για το συγκεκριμένο τεύχος, γυναίκες- σύμβολα• από την Οφηλία μέχρι τα ξωτικά, τις νεράιδες, τις γοργόνες, όλες οι γυναίκες έχουν θέση στο σκηνικό που στήνει η υπέροχη καλλιτέχνιδα, και με πολλή χαρά χαίρομαι που τη φιλοξενώ στο περιοδικό. Στο κλίμα που δημιούργησαν οι δύο κυρίες παρέμεινα πιστή, συνεχίζοντας την υπόλοιπη θεματολογία του περιοδικού με γυναίκες-αρχέτυπα. Η καθεμία έχει το δρόμο της, το σκοπό της, τη δική της πορεία και τα δικά της ζητούμενα, ωστόσο όλες μαζί δημιουργούν τη Θηλυκή Αρχή, τη Μεγάλη Μητέρα, αυτή που τόσο υμνήθηκε από τους Προραφαηλίτες καλλιτέχνες αλλά και από τους μυστικιστές. Αυτή που τελικά ξυπνάει τη φύση- την άλλη Μεγάλη Μητέρα. Δεν μπορεί παρά λοιπόν, το ανοιξιάτικο τεύχος να είναι μία γυναικεία υπόθεση. Σαν μήνας του Κριού σίγουρα ο Μάρτιος φέρει τη φλόγα, τη σπίθα της δημιουργίας, το σπέρμα που η Μεγάλη Μητέρα θα κυοφορήσει και θα δημιουργήσει μέσα στους επόμενους μήνες την όμορφη φύση της άνοιξης. Ελπίζω η άνοιξη να έρθει και στη ζωή μας. Εύχομαι αυτό το τεύχος να το απολαύσετε, όπως απόλαυσα και εγώ τη δημιουργία του και ελπίζω να φέρει αυτή τη λίγη μαγεία που χρειαζόμαστε για να κάνουμε τα πράγματα λίγο διαφορετικά, λίγο καλύτερα. Editorial Μαρτίου
Ιδιαίτερα ευχαριστώ τους: Dylan Warren Davis, την Julianne Morris, την Αρετή Γεωργακοπούλου, την Fiona Beth και τη Zoe Clare για τη συμβολή τους.
Για αγορά του τεύχους:
Comments